Γράφει η Εύα Καλαβρή.
Η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται… Κάποιες φορές ισχύει ενώ άλλες χρησιμοποιούμε τη φράση αυτή εντελώς ειρωνικά.
Πράγματι, αν ξυπνήσουμε το πρωί έχοντας πρόγραμμα και οργάνωση, όπως:
- Δεν έχουμε καθυστερήσει να σηκωθούμε από το κρεβάτι (σας πλακώνει κι εσάς το στρώμα και αλλάζετε ώρα στο ξυπνητήρι 10 φορές;)
- Έχουμε φροντίσει για τα ρούχα που θα φορέσουμε (πόσο δύσκολο να τα ετοιμάσεις από το βράδυ;)
- Έχουμε χρόνο για ένα αναζωογονητικό ντους (όχι, δεν θα φύγω με την τσίμπλα στο μάτι…)
- Δεν παραλείψαμε να πιούμε νερό και να φάμε πρωινό (ok, tough task)
- Δεν ξεχάσαμε τίποτα φεύγοντας από το σπίτι (μη γελάτε, συνήθως επιστρέψω, για το κινητό ή επειδή άφησα τα κλειδιά επάνω στην πόρτα…!)
Αν λοιπόν έχουμε καταφέρει τα παραπάνω, τότε ναι, η μέρα ξεκινάει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και οι πιθανότητες να πάει καλά και το υπόλοιπο της ημέρας, είναι με το μέρος μας! 
Ε, λοιπόν, αυτό που περιέγραψα είναι το πιο σπάνιο σενάριο στη δική μου περίπτωση! Γιατί ακόμα και αν καταφέρω όλα τα παραπάνω, κάτι άλλο θα συμβεί π.χ. κίνηση στο δρόμο, που θα με κάνει να μετανιώσω την ώρα και τη στιγμή που δεν έγινα πριγκίπισσα να τελειώνουμε…
Παρόλα αυτά, μετά από πολλά χρόνια, δεκάδες σεμινάρια αυτοβελτίωσης, εκατοντάδες podcasts για θεωρίες θετικής σκέψης και ενέργειας και φυσικά συσσωρευμένη πείρα, έχω βρει τρόπο να αντιστρέφω τα αρνητικά μιας μέρας που ξεκίνησε άσχημα και συνέχισε εξίσου άσχημα…
Γιατί η μέρα έχει 24 ώρες κυρίες και κύριοι! Γιατί μια ατυχία (ή δύο και τρεις) δεν καταδικάζουν όλη την υπόλοιπη μέρα (εκτός αν είναι Τρίτη και 13, οπότε αφήστε το).
Γιατί σε 24 ώρες (άντε σε 16, αν βγάλουμε τον ύπνο) προλαβαίνουν να συμβούν πολλά καλά, αρκεί….
Αρκεί να τα δούμε. Να τα παρατηρήσουμε και να τους δώσουμε σημασία! Αναποδιές και ατυχίες θα συμβαίνουν πάντα, αρκεί να ξέρουμε να τις υποβαθμίζουμε, αρκεί να μπορούμε να τις παραμερίζουμε και να αναδεικνύουμε τις καλές στιγμές, τις όμορφες, αυτές που αξίζουν την προσοχή μας και αυτές που θα βάλουν το θετικό πρόσημο στο τέλος της ημέρας!
Πάμε να απαριθμήσουμε μερικές, έτσι για να εκτιμήσουμε την όμορφη Πέμπτη που ξημέρωσε!
*Ένας ωραίος καφές!
*Να επιστρέφεις σπίτι και να σε περιμένει ένα πιάτο σπιτικό φαγητό, μαμαδίστικο…
*Να ακούς το αγαπημένο σου τραγούδι, ξαφνικά και αναπάντεχα στο ραδιόφωνο (το οποίο μετά σου κολλάει και το σιγο-μουρμουρίζεις όλη μέρα! Θα το πάω και πιο μακριά… Ακούει τις νότες που αχνοφαίνονται μέσα από το μουρμουρητό σου ο συνάδελφος και σε ρωτάει: “το φάντασμα της όπερας τραγουδάς”;;; “ναι”, λες εσύ και αρχίζεις να ξεδιπλώνεις τις γνώσεις σου για το musical – ειναι true story…
*Σκάει ξαφνική πρόσκληση το βραδάκι για ποτό παραλία. Πέμπτη, σκέφτεσαι, μια Παρασκευή έμεινε, θα βγει η μέρα που θα πάει! Ας πάω!
*Πετυχαίνεις δειλινό… Και δεν τρελαίνεσαι να το φωτογραφίσεις. Απλά κάθεσαι και το απολαμβάνεις.
*Βρίσκεις ενδιαφέρουσα ταινία, χωρίς 2 ώρες ψάξιμο…
*Κάποιος έπλυνε τα πιάτα και άπλωσε τα ρούχα, χωρίς να του πεις! Γιούχιου!
*Ένας φίλος, κάποιος άνθρωπος σου λέει μια καλή κουβέντα. Μπορεί να είναι ένα ειλικρινές χαμόγελο, μια φιλοφρόνηση, ένα μπράβο στη δουλειά.
Όλα τα παραπάνω συμβαίνουν καθημερινά φίλοι μου. Το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι είμαστε λίγο περισσότερο παρατηρητικοί και να δίνουμε σημασία.
Καλή Πέμπτη λοιπόν! (δεν θα λέμε μόνο καλό Σαββατοκύριακο…)!