Γράφει η Κάτια Καραχάλιου.
Τα παιδιά δεν γεννιούνται έχοντας υπομονή. Η υπομονή είναι κάτι που καλλιεργείται στο χρόνο, μεγαλώνοντας και ωριμάζοντας.
Έτσι πρέπει να τους δημιουργήσουμε εμείς τις συνθήκες, ώστε να αποκτήσουν υπομονή, που θα τους φανεί απόλυτα χρήσιμη στην συνέχεια της ζωής τους.
Πώς όμως θα καταφέρεις να έχεις ένα παιδί υπομονετικό;
Καταρχάς το παιδί πρέπει να έχει ένα πρόγραμμα στην καθημερινότητά του. Είναι απόλυτα απαραίτητο να προστατεύει την περιοχή του, να προσέχει τον χώρο του.
Πρέπει να μαζεύει τα παιχνίδια του και να τα μην τα χαλάει, αλλά να τα προσέχει. Αυτό του δημιουργεί ένα αίσθημα προστασίας απέναντι στα πράγματά του, άρα και υπομονής για να μην τα χαλάσει.
Πρέπει να μάθει να μην γκρινιάζει όταν τα πράγματα δεν γίνονται όπως τα θέλει, και να λέει όσα θέλει με όμορφο τρόπο!
Όταν καταλάβει πως θα έχει όσα θέλει, μιλώντας με όμορφο τρόπο, τότε έχεις κερδίσει τον αγώνα σου και μόλις έκανε ένα μεγάλο βήμα προς την υπομονή.
Οι μικρές κινήσεις που θα κάνει είναι εκείνες που θα τον φέρουν κοντά στην υπομονή και θα μάθει να μιλά όμορφα, στην εξέλιξη της ζωής του.