Γράφει η Πέννυ Αδάμου.
Οι γιορτές μας διδάσκουν πολλά πράγματα.
Εκτός από το ότι είναι ωραία να περνάμε χρόνο με οικογένεια, μας κάνουν να επιλέγουμε τους φίλους που θα τις περάσουμε μαζί και φυσικά μας κάνουν να σκεφτόμαστε και να αναθεωρούμε όσα έχουμε κάνει μέσα στο χρόνο.
Οι φίλοι που θα επιλέξεις να περάσεις αυτές τις μέρες είναι εκείνοι που αγαπάς πολύ και μοιράζεσαι μια πολύ ωραία περίοδο του χρόνου.
Γράφει η Εύα Καλαβρή.
Είναι σύνηθες, όταν τελειώνει μία χρονιά, να κάνουμε την ανασκόπησή μας. Τη διαδικασία αυτή θα την έχουμε ακούσει και ως απολογισμό, αποτίμηση, αξιολόγηση. Αν κι έχει πολλά ονόματα λοιπόν, ουσιαστικά πρόκειται για μια αποτύπωση του τι συνέβη, τι πήγε καλά, τι μας απογοήτευσε… Μια παρατήρηση όλων όσων ζήσαμε και τη γεύση που μας άφησαν, γλυκιά ή πικρή.
Το βρήκα στην είσοδο ενός εμπορικού κέντρου στη Βαλένθια
Όλο αυτό μας βοηθάει να εξελισσόμαστε, να προχωράμε παρακάτω, ν’ αλλάζουμε κεφάλαιο στη ζωή μας, καθώς και ν’ αναθεωρούμε στόχους και πιστεύω. Μας βοηθάει ακόμη να μαθαίνουμε από τα λάθη μας αλλά και ν’ αναγνωρίζουμε τις επιτυχίες μας και να είμαστε περήφανοι γι’ αυτές. περισσότερα >
Γράφει η Πέννυ Αδάμου.
Η ευτυχία είναι ένα δύσκολο πράγμα, αλλά όχι ακατόρθωτο. Την ευτυχία την επιλέγεις ως τρόπο ζωής, μέσα από την καθημερινότητα που έχεις και από μικρά πράγματα που κάνεις για να σε κάνουν χαρούμενη.
Ο τρόπος ζωής μας μας καθορίζει και μας κατευθύνει στο πως θα είναι η ζωή μας, το πρόσωπό μας και η λάμψη μας.
Επίλεξε λοιπόν έναν υγιή τρόπο ψυχικής υγείας και ζήσε χαρούμενη κάθε μέρα.
Ακολούθησε 4 δρόμους που είναι σίγουροι και θα σε οδηγήσουν στην ευτυχία!
Γράφει η Πέννυ Αδάμου.
Τα ταξίδια μέσα στις γιορτές είναι ονειρικά. Όλοι μας θέλουμε να είμαστε κάπου εκτός βάσης και να περάσουμε εκεί τις γιορτές μας.
Αν όμως δεν το καταφέρεις για όποιον λόγο τότε βρες πως θα περάσεις όμορφα αυτές τις μέρες.
Θα σου δώσουμε βασικές εναλλακτικές, για να χαρείς τις μέρες ακόμα και αν μείνεις εδώ.
Πάμε να δούμε:
Γράφει η Πέννυ Αδάμου.
Υπάρχουν φιλίες και φιλίες. Φιλίες με ανθρώπους που βγαίνουμε και λέμε τα επιδερμικά νέα μας και φιλίες που έχουμε ανάγκη να πούμε τα πάντα.
Οι άνθρωποι στη ζωή μας δεν μπορούν, παρά να χωρίζονται σε κατηγορίες.
Δεν γίνεται να έχουμε για όλους ίδια μέτρα και ίδια σταθμά.
Γράφει η Πέννυ Αδάμου.
Οι φίλοι μας είναι ένα από τα σημαντικότερα κομμάτια της ζωής μας και της ψυχής μας.
Οι φιλίες που έχουν επενδύσει και έχεις επενδύσει κρατούν στον χρόνο και σε εμψυχώνουν σε κάθε σου φάση.
Πολλές φορές απομακρυνόμαστε ή απομακρύνονται, γιατί ο καθένας βυθίζεται στις σκέψεις και την ρουτίνα του, όμως η ουσία μένει ίδια.
Γράφει η Εύα Καλαβρή.
Χθες βράδυ βγήκα και πέρασα πολύ όμορφα. Από τη στιγμή που επέστρεψα στο σπίτι, ανακατεύω στο μυαλό μου σκέψεις θέλοντας κάτι να γράψω…
Ήταν περισσότερο ένα μάθημα παρά μία έξοδος.
Η βραδιά εξελίχθηκε με τέτοιο αναπάντεχο τρόπο που κάθε λίγα λεπτά συνειδητοποιούσα και κάτι. Πράγματα απλά, γνωστά σε όλους και κατανοητά. Πράγματα που όμως εύκολα ξεχνάμε μέσα στην πολύβουη καθημερινότητά μας.
Καταρχάς, πόσο όμορφο είναι να βγαίνεις με μεγάλη παρέα! Γνωριμίες, απόψεις, ιστορίες, συζητήσεις χαλαρές ή βαθυστόχαστες, φιλοσοφίες και αμπελοφιλοσοφίες, όλα χρήσιμα, όλα μέσα στο πρόγραμμα.
Έπειτα, τι μεγάλη τύχη κι ευλογία να έχεις φίλους. Στην προκειμένη περίπτωση, φίλους ειλικρινά γενναιόδωρους με όλες τις σημασίες κι ερμηνείες. περισσότερα >
Γράφει η Κάτια Καραχάλιου.
Υπάρχουν φίλοι και δικοί μας άνθρωποι που χάνονται;
Αν είναι πολύ δικοί μας κάποιες φορές η συμπεριφορά τους μας ανησυχεί. Όμως αν αυτοί οι άνθρωποι ξέρουμε πως δεν το κάνουν αναίτια, τότε ίσως ανησυχούμε!
Το λεγόμενο “χάσιμο” των φίλων μπορεί να οφείλεται σε κάποιους βασικούς λόγους.
Αν δεν υπάρχει παρεξήγηση μεταξύ σας, τότε πρέπει να σκεφτείς ότι:
Γράφει η Κάτια Καραχάλιου.
Η τοξικότητα διαχέεται και δεν την καταλαβαίνουμε πολλές φορές.
Κάποιες φορές την παίρνουμε, αλλά ίσως κάποιες και να την μεταφέρουμε μαζί μας εν αγνοία μας!
Στους δικούς μας ανθρώπους είμαστε κάποιες φορές πιο νευρικοί, γιατί τους νιώθουμε οικείους και θεωρούμε πως θα μας καταλάβουν.
Γράφει η Κάτια Καραχάλιου.
Τα σημάδια της κατάθλιψης λένε οι ειδικοί πως δεν είναι εύκολα ορατά στην αρχή, ακόμα και από τον στενό κύκλο του ασθενή.
Αυτό γιατί;
Γιατί οι ασθενείς στο αρχικό στάδιο κρύβουν αυτό που τους συμβαίνει, ή δεν το παραδέχονται ούτε στον ίδιο τους τον εαυτό.
Ο βασικός λόγος είναι πως και οι ίδιοι προσπαθούν να καταλάβουν γιατί νιώθουν έτσι, ή αν έχουν εντοπίσει το πρόβλημα, προσπαθούν να το διαχειριστούν.
Γράφει η Ελένη Φούρλη.
Κοίτα θέμα που άνοιξα τώρα.. Μήπως η ερώτηση θα έπρεπε να είναι λίγο διαφορετική;;; Καταρχάς έχετε φίλους;;;
Αν έχετε πραγματικούς φίλους τότε αυτή η ερώτηση μπορεί και να σας προβληματίσει… Διάβασα πριν από λίγες ημέρες ένα άρθρο σε ένα γνωστό blog του εξωτερικού και έλεγε ότι αν και αγαπάμε τους φίλους μας.. δεν τους το λέμε ποτέ, όπως βέβαια δεν μας το λένε κιόλας..
Κάτι τέτοιο για κάποιους ίσως ήταν πολύ άβολο.. Αν για παράδειγμα ο καλύτερος φίλος σας είναι άντρας .. και φοβάστε μήπως παρεξηγήσει τα λόγια σας… τότε όμως θα ήταν πραγματικός φίλος;;; Τι να σας πω.. και εγώ μπερδεύτηκα.. δεν το είχα σκεφτεί ποτέ να σας πω την αλήθεια..
Και βέβαια αγαπάμε τους φίλους μας αλλά συνήθως το δείχνουμε με πράξεις.. Τι όχι;;;
