
Γράφει η Πέννυ Αδάμου.
Αντιλαμβάνεσαι ότι ωριμάζεις, όταν κοιτάς πίσω σου και βλέπεις “ιστορία”.
Ζήσαμε όλοι εμείς σε τεταμένες χρονικές περιόδους που επηρέσαν το ρου. Είδαμε πρόσωπα παράξενα, έξυπνα, πονηρά, εκμεταλλευτές, σωστούς.
Είδαμε επί χρόνια η πολιτική σκηνή να αλλάζει, να μετατρέπεται. Να διώχνουμε την κακή ιστορία του εμφυλίου μας και μετά να την επαναφέρουμε.
Η σταθερότητα ήταν κάτι που για χρόνια η χώρα δεν είχε, όμως ένα ήταν σταθερό, οι ευθύνες που έριχνε ο ένας πολιτικός στον άλλο και το ένα κόμμα στο άλλο επί χρόνια.