Γράφει η Εύα Καλαβρή.
Τι σημαίνει «ισόβια»; Η λέξη αποτελείται από το «ίσος» και το «βίος» και είναι η συντόμευση του «ισόβια δεσμά» ή «ισόβια κάθειρξη». Όσο διαρκεί η ζωή κάποιου λοιπόν ή αλλιώς μέχρι το τέλος της ζωής του. Τόσο απλά δηλαδή, αν πούμε ότι κάποιος εγκληματίας καταδικάζεται σε ισόβια, εντελώς κυριολεκτικά αυτό σημαίνει «μέχρι να πεθάνει».
Σήμερα στη χώρα μας (άρθρο 105Β ΠΚ) ένας καταδικασθείς σε ισόβια κάθειρξη μπορεί να υποβάλλει αίτηση για απόλυση υπό όρο, αν έχει μείνει πραγματικά στις φυλακές για 18 έτη. Αν μάλιστα εκτίει περισσότερες ποινές ισόβιας κάθειρξης, μετά τη συμπλήρωση 25 ετών.
Κατανοώ και συμμερίζομαι τις ενστάσεις όλων και τα ερωτήματα που προκύπτουν, όπως για παράδειγμα πώς είναι δυνατό ένας στυγερός δολοφόνος που έχει διαπράξει ειδεχθή και φρικτά εγκλήματα θεωρείται ότι έχει σωφρονιστεί μετά από δεκαοχτώ χρόνια; Πώς είναι δυνατό να δικαιούται να κάνει χρήση αδειών και να κυκλοφορεί ανάμεσα στους συγγενείς των θυμάτων; Μπορεί ένας δολοφόνος να εναρμονιστεί με το κοινωνικό σύνολο; Τι είναι δίκαιο και τι άδικο; 
Δε θα σταθώ στα «δικαιώματα» των βαρυποινιτών, τον παραδειγματισμό και το σωφρονισμό και όχι την εκδίκηση που έχει ως σκοπό η εκάστοτε ποινή, καθώς και τα πολλά παραδείγματα δολοφόνων που αποφυλακίστηκαν (σατανιστές της Παλλήνης, Παναγιώτης Φαντζής, κ.α.). περισσότερα >