Γράφει η Πέννυ Αδάμου.
Πόσες συζητήσεις, πόσα άρθρα και πόση ανάλυση για τα τοξικά άτομα γύρω μας;
Πόσοι από εμάς έχουμε τουλάχιστον έναν άνθρωπο στον ευρύτερο κύκλο μας που έχει τοξικά χαρακτηριστικά;
Σχεδόν όλοι συναντάμε, ακόμα και στο πιο κοντινό μας περιβάλλον.
Τις περισσότερες φορές οι ίδιοι δεν το αντιλαμβάνονται, όμως είναι εμφανές γρήγορα, ιδίως αν είσαι εξοικειωμένος.
περισσότερα >
Γράφει η Πέννυ Αδάμου.
Μα τι συμβαίνει με τους ανθρώπους που ζουν σε μεγάλες πόλεις; Τι διαφορά έχουν άραγε με όλους εκείνους που επιλέγουν να ζουν σε επαρχίες, ακόμα πιο μικρές επαρχίες, χωριά;
Οι άνθρωποι- ευτυχώς- διαφέρουμε. Υπάρχουν εκείνοι που λατρεύουν την φασαρία, την πολυκοσμία, να ζουν σε πολυκατοικίες μαζί με άλλους ενοίκους, να βλέπουν κίνηση και κινητικότητα γενικώς στους δρόμους.
Υπάρχουν και εκείνοι που απολαμβάνουν να ζουν σε επαρχίες, πιο γνώριμες, με γνωστούς ανθρώπους γύρω τους και μια γενικότερη ασφάλεια της ζωής και της καθημερινότητάς τους.
Τίποτα από τα δυο δεν είναι κακό, είναι απλά διαφορετικό.
Γράφει η Δήμητρα Δήμου.
Γνωρίζοντας, ακούγοντας, διαβάζοντας και βλέποντας ανθρώπους να έχουν κατάθλιψη-δεν αναφέρομαι σε άτομα που έχουν φτάσει στα τελευταία στάδια της κατάθλιψης- όλο και περισσότερο νιώθω την ανάγκη να αναζητήσω τους λόγους που πολλοί που διακρίνονται για το χιούμορ τους (επαγγελματίες ή κοινοί άνθρωποι), έχουν μια μόνιμη θλίψη στο βλέμμα τους… Γιατί δηλαδή οι καταθλιπτικοί άνθρωποι συνήθως έχουν χιούμορ; περισσότερα >
Γράφει η Πέννυ Αδάμου.
Δεν ξέρω. Κάποιες φορές δυσκολεύομαι να καταλάβω αν είμαστε χρυσόψαρα τελικά.
Γίνονται τόσα πράγματα και όμως εμείς ξεχνάμε. Ξεχνάμε καταστροφές, φωτιές, πλημμύρες,
Ξεχάσαμε τα δάση που κάηκαν. Τώρα θα ξεχάσουμε και τους ανθρώπους που πνίγηκαν;
Όλα αυτά τα αρνητικά γεγονότα πόσο μας επηρεάζουν τελικά;
Γράφει η Πέννυ Αδάμου.
Η επίκριση είναι ό,τι χειρότερο μπορείς να κάνεις σε ανθρώπους που πραγματικά αγαπάς.
Η επίκριση δημιουργεί προβλήματα στην ψυχολογία των άλλων. Τους κάνει συνεχώς να είναι σε μια φάση άμυνας και σκέψης που μπορεί να τους κουράσει.
Ο κάθε άνθρωπος χρειάζεται αποδοχή και σωστό τρόπο να τους μιλάμε.
Το να βελτιώσουμε τους άλλους, ή να τους πούμε το τι μας ενοχλεί χρειάζεται σωστό τρόπο που δεν θα τον κάνεις να νιώθει μη αποδεκτός.
Γράφει η Πέννυ Αδάμου.
Χρόνια τώρα αναρωτιέμαι, γιατί να υπάρχουν τοξικοί άνθρωποι.
Για ποιο λόγο κάποιος να θέλει να προσβάλλει, να είναι αγενής, να το παίζει έξυπνος και να χαίρεται να στεναχωρεί τους άλλους.
Ο κόσμος μας δεν θα ήταν πολύ καλύτερος αν ήταν χτισμένος πάνω στην ευγένεια και την καλοσύνη;
Δεν είναι ένα ντόμινο όλο αυτό; Δεν θα επηρεαστείς αναγκαστικά να γίνεις και εσύ λίγο πιο κακός, πιο ξυνός ή πιο αγενής;
Γράφει η Ιωάννα Λαζάρου.
Εγώ το έλεγα.. ότι δεν είναι τόσο οι τιμές στα καύσιμα που θα μας φρικάρουν.. αλλά οι τιμές στα σούπερ μάρκετ! Κι έτσι έγινε.. αναμενόμενο.. αλλά δεν επιλύθηκε την ώρα που έπρεπε από το κράτος.. Το όριο ανοχής της ακρίβειας έχει ήδη ξεπεραστεί.. και οι συνέπειες αυτής της ακρίβειας.. χτυπούν κυρίως το μεγάλο μέρος της κοινωνίας.. τις οικογένειες των εργαζομένων και των ανέργων..
Οι τιμές πλέον είναι ανεξέλεγκτες.. Ο οικογενειακός προϋπολογισμός βρίσκεται σε κρίση και αδιέξοδο. Δεν βγαίνουν τα έξοδα.. όσο κι αν αυτά συρρικνωθούν. Όλοι οι καταναλωτές αναμένουν την ανάσχεση των τιμών.. ακόμα και τα 50 αγαθά που έχει επιλέξει το κράτος να επιδοτήσει για να κρατήσει χαμηλά τις τιμές τους!
Η ακρίβεια στα αγαθά είναι ανελαστικό βάρος για τα νοικοκυριά. Ενώ με τα καύσιμα έχουν βρεθεί οι τρόποι για να παίρνουμε το αυτοκίνητο λιγότερο.. με το σούπερ μάρκετ ήδη λόγω των μνημονίων είχαμε περιορίσει αρκετά τη λίστα αγορών.. και εκ των πραγμάτων δεν υφίστανται σημαντικά περιθώρια περαιτέρω μείωσης των αγορών μας.. περισσότερα >
Γράφει η Πέννυ Αδάμου.
Πριν μας προλάβει η οικονομική κρίση για τα καλά και τώρα η φτωχοποίηση, έχει ήδη χτυπήσει την πόρτα μας η κρίση των αξιών.
Κάθε μέρα βλέπουμε νέα περιστατικά βίας και ψυχικής αρρώστιας που δεν είναι εύκολο να χωρέσει σε ανθρώπινο νου.
Παιδιά που κακοποιούνται, γυναίκες που υποφέρουν και σχέσεις ανθρώπινες που μαστίζονται από φόβο και ανασφάλεια.
Εσύ ξέρεις τους ανθρώπους που έχεις δίπλα σου;
Γράφει η Κάτια Καραχάλιου.
Όλοι προσπαθούν να βελτιωθούν, να γίνουν καλύτεροι για τους ίδιους και τους γύρω τους.
Αυτό δεν μοιάζει πάντα εύκολο, ούτε έχει κανόνες εύκολοι που μπορείς να ακολουθήσεις.
Όμως υπάρχουν και σίγουρα μπορείς να δοκιμάσεις να τους επιλέξεις για να μάθεις να είσαι πάντα καλά και να έχεις πάντα τον έλεγχο του εαυτού σου.
Οι 3 αυτοί κανόνες μπορεί να φαίνονται αρχικά διαχειρίσιμοι, όμως στην πράξη είναι πιο δύσκολοι από όσο ακούγονται.
Γράφει η Εύα Καλαβρή.
Τι κάνετε όταν χρειάζεσθε λίγη έμπνευση;
Υπάρχουν στιγμές ή ακόμη και ολόκληρες περίοδοι στη ζωή σας που νιώθετε ότι έχετε στερέψει από ιδέες; Φάσεις που η δημιουργικότητά σας πιάνει πάτο;
Η έμπνευση δεν μπορεί εύκολα να οριστεί με λόγια. Είναι “κάτι” που ξυπνάει μέσα μας και μας οδηγεί σε κάθε είδους δημιουργία, είτε είμαστε δάσκαλοι, μουσικοί, ζωγράφοι, συγγραφείς, ποιητές, μάγειρες, χορογράφοι, σκηνοθέτες, μηχανικοί, απλοί γονείς, οτιδήποτε! Ο καθένας μας λοιπόν αντλεί έμπνευση από διαφορετικές καταστάσεις και αλλιώς την αντιλαμβάνεται.
Θα σας μιλήσω για τη δική μου περίπτωση. Θα προσπαθήσω να καταγράψω τις πηγές έμπνευσης που χρησιμοποιώ και δεν με έχουν προδώσει ποτέ! Σκοπός μου είναι να βρείτε κι εσείς νέους τρόπους να εμπνευστείτε και να ενισχύσετε τη δημιουργικότητά σας, που είναι χρήσιμη σε όλους τους τομείς.
Τι κάνω όταν χρειάζομαι έμπνευση;
Οι τέχνες προκαλούν συναισθήματα! Κάθε φορά που αναζητώ έμπνευση στρέφομαι στην τέχνη: χορός, θέατρο, εικαστικά, γλυπτική, κινηματογράφος, μουσική, οτιδήποτε σχετικό με επηρεάζει, με βάζει σε σκέψεις και διάθεση αναζήτησης. περισσότερα >
Γράφει η Κάτια Καραχάλιου.
Η επαφή μας με τη φύση είναι κάτι εξαιρετικά καλό, για τη σωματική και ψυχική μας υγεία.
Έρευνες έχουν δείξει πως οι άνθρωποι που επιλέγουν τέτοιες δραστηριότητες είναι πιο χαρούμενοι, πιο αισιόδοξοι και φυσικά πιο ισορροπημένοι.
Γιατί να συμβαίνει αυτό;
Το φως, το έδαφος και οι κλιματικές συνθήκες οριοθετούν την υπόστασή μας.
