Η Μαρίνα Οβσιάνικοβα είναι μια υπέροχη Ρωσίδα!

Γράφει η Ιωάννα Λαζάρου.

Εμείς που πόλεμο δεν ζήσαμε.. τι ξέρουμε να πούμε γι αυτόν; Τι ξέρουμε για τον πόνο που προκαλεί; Τι ξέρουμε για το πόσο αυτός στοιχειώνει τα όνειρα των παιδιών; Θα ήθελα πριν σας γράψω για τη Μαρίνα Οβσιάνικοβα να σημειώσω δυο γραμμές από το απόσπασμα «Μάχη στην άκρη της νύχτας» του Τάσου Λειβαδίτη.

Τώρα πρέπει να μιλήσει
για να σωθεί
πρέπει να πάψει να ονειρεύεται
και να ζήσει.

Αυτές οι δυο γραμμές έρχονται στο μυαλό μου κάθε φορά που σκέφτομαι τα παιδιά.. γενικά τους νέους.. του πολέμου. Σίγουρα για όσους έχουν διαβάσει τη συλλογή του ποιητή.. δεν θα βρουν σύνδεση.. ωστόσο.. κάποιος που έχει ασχοληθεί με την ψυχολογία των παιδιών στον πόλεμο.. θα κατανοήσει το βάθος των στίχων..

Για να σωθεί το παιδί.. για να μην τρελαθεί δηλαδή.. θα πρέπει να μιλήσει για τα βιώματά του.. να τα μοιραστεί.. να τα ξεφορτωθεί κατά κάποιον τρόπο. Για να ζήσει το παιδί.. θα πρέπει να πάψει να ονειρεύεται. Τα όνειρα τον γυρίζουν στο παρελθόν.. τον πηγαίνουν στις προ πολέμου όμορφες στιγμές. Όμως τότε δεν βγάζει νόημα.. καθώς η ιστορία έγραψε.. ο πόλεμος ήρθε.. ο πόλεμος σκότωσε τη ζωή. Τα όνειρα που ξεκινούν με το «αν ήταν αλλιώς».. γίνονται εφιάλτες του μυαλού και δολοφόνοι της ζωής.. Γιατί τα όνειρα πληγώθηκαν.. έχασαν τη δύναμη να κάνουν τον κόσμο αυτών των παιδιών πιο όμορφο!

Γι αυτά τα παιδιά.. μια Ρωσίδα δεν υπολόγισε πατρίδα.. δεν υπολόγισε καριέρα.. δεν υπολόγισε προσωπική ζωή.. περισσότερα >

Πώς μιλάμε στα παιδιά για το σωματικό βάρος;

Γράφει η Εύα Καλαβρή.

Οι διατροφικές διαταραχές επηρεάζουν άτομα κάθε ηλικίας, φύλου και υπόβαθρου, υποστηρίζουν οι ειδικοί. Μια πρόσφατη μελέτη, που δημοσιεύτηκε την 1η Αυγούστου 2022 στο JAMA Pediatrics, δείχνει ότι το 5% των παιδιών ηλικίας 9 και 10 ετών (στις ΗΠΑ) εμφανίζουν συμπεριφορές που σηματοδοτούν διατροφικές διαταραχές.

Από πού προέρχονται και πώς προκαλούνται αυτές οι διαταραχές είναι ένα περίπλοκο ερώτημα που μπορεί να βρίσκει απαντήσεις στη γενετική, σε τραύματα, στην εικόνα που έχει διαμορφώσει ο καθένας για το σώμα, στην κοινωνική πίεση, στη φτωχή διατροφή ή και σε συνδυασμό αυτών. Σε κάθε περίπτωση, εξατομικευμένες διαγνώσεις, βοήθεια και απαντήσεις, πρέπει να δίνουν οι ειδικοί.

Εμείς είμαστε εδώ για να προβληματιστούμε και περισσότερο να παρατηρήσουμε και να κρίνουμε εμάς τους ίδιους, τους ενήλικες και πως ο δικός μας κόσμος μπορεί να έχει καθοριστικό αντίκτυπο στα παιδιά. περισσότερα >

Δεν ξεχνάμε τον πόλεμο, δεν ξεχνάμε τα παιδιά.

Γράφει η Ιωάννα Λαζάρου.

Και φυσικά δεν ξεχνάμε τα κατεστραμμένα από τις βόμβες σχολεία στην Ουκρανία. Ότι και να γράψω δεν μπορεί να περιγράψει τις φωτογραφίες.. οι οποίες με αξιοπρέπεια αναδεικνύουν τα δεινά του πολέμου.. Λίγες εικόνες για τα παιδιά της Ουκρανίας.. για συμπλήρωμα στις φωνές που θέλουν να σταματήσει επιτέλους αυτός ο πόλεμος..

περισσότερα >

Οι πηγές έμπνευσης που δεν θα σε προδώσουν ποτέ!

Γράφει η Εύα Καλαβρή.

Τι κάνετε όταν χρειάζεσθε λίγη έμπνευση;

Υπάρχουν στιγμές ή ακόμη και ολόκληρες περίοδοι στη ζωή σας που νιώθετε ότι έχετε στερέψει από ιδέες; Φάσεις που η δημιουργικότητά σας πιάνει πάτο;

Η έμπνευση δεν μπορεί εύκολα να οριστεί με λόγια. Είναι “κάτι” που ξυπνάει μέσα μας και μας οδηγεί σε κάθε είδους δημιουργία, είτε είμαστε δάσκαλοι, μουσικοί, ζωγράφοι, συγγραφείς, ποιητές, μάγειρες, χορογράφοι, σκηνοθέτες, μηχανικοί, απλοί γονείς, οτιδήποτε! Ο καθένας μας λοιπόν αντλεί έμπνευση από διαφορετικές καταστάσεις και αλλιώς την αντιλαμβάνεται.

Θα σας μιλήσω για τη δική μου περίπτωση. Θα προσπαθήσω να καταγράψω τις πηγές έμπνευσης που χρησιμοποιώ και δεν με έχουν προδώσει ποτέ! Σκοπός μου είναι να βρείτε κι εσείς νέους τρόπους να εμπνευστείτε και να ενισχύσετε τη δημιουργικότητά σας, που είναι χρήσιμη σε όλους τους τομείς.

Τι κάνω όταν χρειάζομαι έμπνευση;

Τέχνη όλων των ειδών και των μορφών!

Οι τέχνες προκαλούν συναισθήματα! Κάθε φορά που αναζητώ έμπνευση στρέφομαι στην τέχνη: χορός, θέατρο, εικαστικά, γλυπτική, κινηματογράφος, μουσική, οτιδήποτε σχετικό με επηρεάζει, με βάζει σε σκέψεις και διάθεση αναζήτησης. περισσότερα >

Η ευχή μιας μικρής μπαλαρίνας εκπληρώθηκε!

Γράφει η Εύα Καλαβρή.

Κάνετε ευχές; Πιστεύετε ότι αν τις κάνετε την “κατάλληλη στιγμή” είναι πιθανότερο να εκπληρωθούν; Πότε είναι η “κατάλληλη στιγμή”;

Όταν σβήνετε τα κεράκια στην τούρτα σας, φυσώντας δυνατά;

Όταν είναι το χειμερινό ηλιοστάσιο;

Όταν τυχαίνει να δείτε ένα αστέρι να πέφτει;

Στην αλλαγή του έτους;

Όταν ανοίγουν οι ουρανοί την παραμονή των Φώτων;

Όταν ταξιδέψετε στη Ρώμη και ρίξετε κέρμα στο διάσημο συντριβάνι της Φοντάνα ντι Τρέβι;

Η τελευταία φορά που έκανα μία ευχή ήταν θυμάμαι όταν εντόπισα πικραλίδες, σε έναν περίπατο, κι έσπευσα να κόψω τη μεγαλύτερη για να τη φυσήξω. Τα λευκά χνουδωτά της ανθάκια σκόρπισαν στον αέρα, κάποια κόλλησαν στα ρούχα μου, άλλα ταξίδεψαν μακριά. Και κάπως έτσι έμεινα ήσυχη ότι η πικραλίδα θα φροντίσει να εκπληρώσει την ευχή μου… περισσότερα >

Από σήμερα τα χαμόγελα των παιδιών ελευθερώνονται!

Γράφει η Εύα Καλαβρή.

1η Ιουνίου 2020 – 1η Ιουνίου 2022

2 χρόνια μάσκες στα σχολεία, περίπου 1,5 σχολική χρονιά (καθαρός χρόνος) καλυμμένα παιδικά προσωπάκια.

Σήμερα το πρωί ξύπνησα με ιδιαίτερη χαρά. Ήξερα ότι δεν θα βάλω μάσκες στη σχολική τσάντα του μικρού μου, ήξερα ότι το πρωί θα φύγει από το σπίτι χωρίς μάσκα! Κι εκείνος, δεν την αναζήτησε καθόλου, δεν αναρωτήθηκε, δεν τη θυμήθηκε. Βγήκε από την πόρτα κρατώντας μόνο την τσάντα του κι ένα καπέλο για τον ήλιο. Σα να μη φόρεσε μάσκα ποτέ. Σα να διέγραψε από τη μνήμη του αυτή την «υποχρέωση» έτσι απλά, σε δευτερόλεπτα.

Μέχρι σήμερα, όταν βγαίναμε από το σπίτι σκεφτόμασταν: «κλειδιά – πορτοφόλι – κινητό – μάσκα». περισσότερα >

Να έχετε μια όμορφη Κυριακή!

Γράφει η Ελένη Φούρλη.

Θα μπορούσα να πω ότι είχα ένα όμορφο Σαββατόβραδο καθώς ήμουν σ΄ ένα παιδικό πάρτυ.. γνώρισα υπέροχους ανθρώπους και η ζουζούνα μου ήταν ενθουσιασμένη με τις φίλες της! Κι όμως παραλίγο να ήταν από τις χειρότερες νύχτες της ζωής μου.

Ο Λίο μου.. το μικρό μου μαλτεζάκι.. απέδρασε με κάποιον τρόπο που δεν έχω ακόμα αντιληφθεί από την αυλή του σπιτιού μου.. και περιφερόμενος για 3-4 ώρες.. βρέθηκε μακριά από το σπίτι και ήταν στα χαμένα.. Είμαι πολύ τυχερή σήμερα που τον έχω και που με κατεύθυναν άνθρωποι φιλόζωοι και με διάθεση να βοηθήσουν! Μπόρεσα και εχτές παρά το σοκ που είχα υποστεί.. να τους ευχαριστήσω από κοντά.

Ο Λίο είναι μεγάλος ηλικιακά.. έχει αποκτήσει θέματα με την όραση.. κουράζεται εύκολα και έχει πάθηση με την καρδιά του. Δεν ξέρει να διασχίζει δρόμους και σίγουρα εχτές που διέσχισε κεντρικούς δρόμους.. θα κινδύνευσε (όπως μου είπαν κάτι παιδιά ότι παραλίγο θα τον πατούσαν με το αυτοκίνητο). Τον βρήκα πολύ τρομαγμένο και ζαλισμένο. Πλέον αυτός είναι στην ασφάλεια του σπιτιού.. της μαμάς.. κι εγώ.. ακόμα προσπαθώ να συνέλθω από το σοκ.

Θέλω να σας τα λέω αυτά τα ιδιαίτερα που μου συμβαίνουν.. είμαι σίγουρη ότι κάποιες φίλες με καταλαβαίνουν.. Σήμερα λοιπόν την Κυριακή.. θα πρέπει να πιάσω θέση σε ξαπλώστρα για να αποφορτιστώ! Λογικά θα σας βρω όλες στην παραλία.. Να περάσετε όμορφα και με την ευκαιρία θέλω να σας ευχαριστήσω για την εμπιστοσύνη που μου δείχνετε στο showroom.. και για όλα τα μηνύματά σας! LOVE U

Photos: Christian Bowen and marten-bjork (Unsplash)  

Τα παιδιά πρέπει να ξέρουν και τη λέξη «αποτυχία»

Γράφει η Κάτια Καραχάλιου.

Μαμάδες και μπαμπάδες προσπαθούν να δώσουν στα παιδιά τους το καλύτερο.

Παλεύουν για να είναι χαρούμενα και ευτυχισμένα και προσπαθούν να τα γεμίσουν με αισιοδοξία και αυτοπεποίθηση.

Πολλές φορές όμως τα παιδιά δεν μαθαίνουν την λέξη «αποτυχία» και αυτό μπορεί να είναι κακό για την ενήλικη ζωή τους.

περισσότερα >

Μητέρα και παιδί με αναπηρία. Η ιστορία του Θωμά και η ημερίδα από τον Δήμο Χαλκιδέων.

Γράφει η Ιωάννα Λαζάρου.

Ο Δήμος Χαλκιδέων, σε συνεργασία με το Ειδικό Δημοτικό Σχολείο Χαλκίδας, διοργανώνουν Επιστημονική Ημερίδα με τίτλο «Αναπηρία και Ειδική Αγωγή: Στερεότυπα και Προοπτικές», με στόχο την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση σε θέματα καθημερινότητας και εκπαίδευσης των παιδιών με αναπηρία.

Η ημερίδα θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 11 Μαΐου 2022 και ώρα 18:00, στο Συνεδριακό Κέντρο της Περιφερειακής Ενότητας Εύβοιας (Αμφιθέατρο) και απευθύνεται σε όλους. Είναι περιττό να σημειώσω ότι μας ενδιαφέρει όλους το θέμα.. ότι ιδίως για εμάς τις γυναίκες αγγίζει βαθιά συναισθηματικά κύτταρα που σχετίζονται με τη μητρότητα και ότι η κοινωνία μας ρέπει προς τη σκληρότητα.. την κακία και την αδιαφορία για τους συνανθρώπους μας.

περισσότερα >

Να έχετε ένα χαλαρό Σαββατοκύριακο!

Γράφει η Ελένη Φούρλη.

Πάει κι αυτή η βδομάδα αγάπες.. Να πάει και να μην ξαναγυρίσει τέτοια που ήταν! Ότι πιο όμορφο μας έχει χαρίσει η ζωή που είναι τα παιδιά.. ερχόμαστε εμείς οι μεγάλοι και το καταστρέφουμε.. Πολύ δάκρυ χύσαμε τελευταία.. για τα παιδιά του πολέμου.. για τα τρία νεκρά παιδιά της Πισπιρίγκου.. για τα δυο παιδάκια (2μιση και 3μιση χρονών) που τα παράτησαν με covid στο νοσοκομείο Αττικό.. Μα τι γονείς υπάρχουν σ’ αυτόν τον κόσμο..

Υπάρχουν όμως και οι γονείς που είναι ήρωες! Κάποιοι απ’ αυτούς που τα παιδιά τους βρίσκονται στο φάσμα του αυτισμού.. αξίζουν το μεγαλύτερο μπράβο! Όταν ο αυτισμός χτυπά την πόρτα μιας οικογένειας την αποδιοργανώνει εντελώς! Οι γονείς αρνούνται να το πιστέψουν και μπλοκάρουν.. ενώ νιώθουν ένοχοι αν και επιστημονικά το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτοί δεν φταίνε!

Περνούν οπότε αυτοί οι γονείς από μεγάλα κύματα.. από πολλές οικογενειακές φουρτούνες.. Κι όμως τα καταφέρνουν! Η αγάπη τους για το παιδί νικάει τις όποιες δυσκολίες! Βγαίνει όλη η οικογένεια πιο δυνατή από αυτήν την κρίση! Η αγάπη πάντα βρίσκει τον δρόμο προς την ευτυχία! Ένα στα εκατό παιδιά πλέον στην Ελλάδα έχει αυτισμό. Κάθε χρόνο αυξάνεται το ποσοστό κατά 15%. Η 2 Απριλίου καθιερώθηκε ως η παγκόσμια ημέρα αυτισμού..

Photos: Dejan Zakic and Vanessa Bucceri (Unsplash)

Δεν φταίει μόνο η φόνισσα μάνα..

Γράφει η Ιωάννα Λαζάρου.

Είμαι πεπεισμένη ότι αν δεν ζούσαμε στην Ελλάδα αλλά σε μια πιο ευρωπαϊκή χώρα.. θα ζούσαν τα παιδιά! Σήμερα εδώ στην Ελλάδα.. όλο το ανάθεμα πάει στη μάνα δολοφόνο..

Το έγκλημα στην Πάτρα ίσως είναι το μεγαλύτερο του αιώνα για την χώρα μας. Τρία παιδάκια νεκρά.. ένα τρανταχτό άλλοθι που είναι το νοσοκομείο.. αλλά και τελικά μια γυναίκα που δεν της αξίζει ο τίτλος μάνα..

Θα ήθελα αν δεν το έχετε ήδη διαβάσει.. να διαβάσετε και το άρθρο που έγραψα πριν λίγες ημέρες για το θέμα.. Αναρωτήθηκα εν’ ολίγοις τότε.. είναι η Ρούλα η Μήδεια της Πάτρας; Δεν ήθελα να το πιστέψω.. δεν το χωρά ο νους.. ότι μια μάνα τόλμησε το τέλειο έγκλημα στα παιδιά της.. Για την ώρα.. οι κατηγορίες στρέφονται στον θάνατο του ενός παιδιού. Λένε ότι το κατηγορητήριο περιλαμβάνει τρανταχτά στοιχεία ενοχής.. Και μάλλον έτσι θα είναι.. περισσότερα >